Ik ben zo moe…maar niemand ziet het

Lieve lotgenoten, voel je ook die allesoverheersende vermoeidheid na kanker die niemand lijkt te begrijpen? Lees dan verder. In deze blog deel ik mijn verhaal en de cruciale stappen naar erkenning en herstel van deze onzichtbare last.

Jouw vermoeidheid is echt. Twijfel daar niet aan: een persoonlijk verhaal over erkenning en herstel na kanker.

🔹Inleiding

Lieve lotgenoten. De behandelingen zijn achter de rug. De chemotherapie, operaties, bestralingen – je hebt ze doorstaan. De wereld verwacht dat je opgelucht ademhaalt, je leven weer oppikt en doorgaat zoals vroeger. Maar jij voelt iets heel anders: een diepe, allesoverheersende vermoeidheid. Niet even moe, maar een uitputting die in elke vezel van je lichaam zit. Eén die niet verdwijnt met een nachtje goed slapen. Want om écht te herstellen, moeten we ook deze onzichtbare strijd erkennen en begrijpen.

Ik deel ook mijn eigen, soms pijnlijke, ervaring om aan te tonen hoe het negeren van deze vermoeidheid tot een burn-out kan leiden.

🔹Uitleg of tips

De vermoeidheid die niemand begrijpt.

Na kanker is vermoeidheid geen uitzondering, het is eerder de regel. Toch wordt het zelden erkend. Je haren groeien terug, je make-up zit goed, dus alles lijkt oké. Maar wat anderen niet zien, is hoe je energie razendsnel verdwijnt. Hoe je hoofd vol watten lijkt te zitten. Hoe je na een korte activiteit alweer moet gaan liggen.

Het is onzichtbare vermoeidheid en niet te vergelijken met de vermoeidheid die je voelt na een drukke werkdag of een slechte nacht. Het is onvoorspelbaar en kan je volledig overmannen. Een paar uurtjes extra slaap helpen niet. Het voelt niet alleen als fysieke uitputting; het gaat vaak gepaard met een overweldigend gevoel van mentale traagheid, concentratieproblemen en een gebrek aan energie, zelfs bij de uitvoering van de kleinste taken.

Waarom ben je zo moe?

• Fysieke oorzaken gerelateerd aan behandelingen (chemo, hormoontherapie…)
• Psychologische impact: angst, piekeren, onzekerheid
• Emoties die nu pas naar boven komen
• Slaapstoornissen
• Stress om weer te moeten 'functioneren' in werk en gezin

Het is een vicieuze cirkel: fysieke uitputting ondermijnt mentale en emotionele flexibiliteit, wat de vermoeidheid alleen maar versterkt.

🔹Voorbeeld of ervaring

Wat doet die vermoeidheid met je?

• Je voelt je schuldig omdat je niet meer 'meedraait'.
• Je voelt je onbegrepen: anderen zien niets aan je.
• Je wordt prikkelbaar of neerslachtig.
• Je hebt het gevoel dat je je oude zelf kwijt bent.
• Je vraagt je af of je ooit weer energie zult hebben.

Ik licht de twee luiken even toe:

De MENTALE TOL van onzichtbare uitputting

• Concentratie- en geheugenproblemen: Het zogenaamde 'chemobrein' of cognitieve vermoeidheid maakt focussen en onthouden moeilijk.
• Besluiteloosheid en traagheid: Zelfs simpele keuzes kosten enorme mentale energie.
• Verminderde motivatie en initiatief: Activiteiten die je vroeger graag deed, verliezen hun aantrekkingskracht.
• Negatieve gedachten en piekeren: Lage energie maakt het moeilijk om negatieve patronen te doorbreken.

De EMOTIONELE IMPACT: Een golf van gevoelens

• Frustratie en boosheid: Boos zijn op je lichaam, op de onzichtbaarheid van je lijden.
• Verdriet en rouw: Rouwen om het verlies van je oude energie en spontaniteit.
• Angst en onzekerheid: Niet weten wanneer de vermoeidheid toeslaat, maakt plannen maken moeilijk.
• Schuldgevoelens: Je voelt je soms een last voor je omgeving.
• Isolatie en eenzaamheid: Sociale activiteiten vermijden uit angst om niet mee te kunnen.

🔹Erkenning en begrip: De noodzakelijke stap naar herstel

De eerste en misschien wel belangrijkste stap in het omgaan met je vermoeidheid na kanker is erkenning en begrip, zowel van jezelf als van je omgeving. Het is essentieel te beseffen dat deze vermoeidheid reëel is en een significante impact heeft op je welzijn.

Voor de omgeving: Kijk verder dan de uiterlijke schijn. Neem klachten serieus, luister actief en probeer je in te leven. Vermijd opmerkingen als 'je moet er gewoon even doorheen'.

Voor jezelf: Wees mild. Herstel is geen sprint maar een marathon. Stel grenzen, rust wanneer nodig en vraag om hulp. Schroom niet—zelfzorg is geen luxe, maar een noodzaak.

🔹Wat kan helpen?

• Energiemanagement: Plan activiteiten op je energiepiek en wissel af met rust.
• Regelmatig bewegen: Lichte beweging kan je energieniveau verbeteren (in overleg met arts/kinesist).
• De natuur in trekken: Buitenlucht en zintuigelijke waarneming vertragen je tempo.
• Slaaphygiëne: Houd een vaste slaaproutine aan voor kwalitatieve rust.
• Mindfulness & ontspanning: Meditatie, ademhalingsoefeningen en yoga helpen stress en mentale traagheid.
• Hulp vragen en accepteren: Steun van partner, familie, vrienden of professionals is een teken van kracht.

Laat me je nu meenemen in mijn eigen verhaal, dat illustreert hoe het kan lopen als je de alarmbellen negeert.

🔹Mijn eigen ervaring: van overlever naar burn-out

Na mijn diagnose borstkanker doorliep ik een intensief medisch traject. Nadien volgde een woelige periode voor mijn mentaal en emotioneel herstel. Ik hield me sterk, negeerde mijn grenzen en vooral mijn vermoeidheid.

Ik dook weer in mijn werk, nam extra verantwoordelijkheden en nam werk mee naar bed. ’s Nachts piekerde ik over oplossingen, ’s morgens stond ik uitgeput op om weer te presteren als mama, echtgenote, collega en manager. Tot de eerste barstjes zich toonden: dagelijks hoofdpijn en extreme vermoeidheid.

Thuis was ik prikkelbaar, vergeetachtig en mentaal afwezig. Ik voelde me leeg, alsof ik wel hoorde te luisteren maar niets opving. Uiteindelijk liep ik in een burn-out: een pijnlijke diagnose die ik eerst ontkende. Mijn geplande twee weken rust werden twaalf maanden.

Met dit verhaal wil ik laten zien dat voldoende tijd nemen voor fysiek, mentaal én emotioneel herstel cruciaal is. Dag per dag bekijken wat je aankunt, in plaats van te blijven doorgaan op wilskracht, kan een burn-out voorkomen.

Nu behandel ik mezelf als prioriteit, plan ik zelfzorgmomenten en werk ik samen met mijn lichaam. Ga ik nooit meer over mijn grenzen? Nee, maar veel minder en korter dan voorheen. Rusten is nu een noodzaak, geen luxe.

🔹Afsluiting & oproep

Ter afsluiting: de vermoeidheid na kanker is een onzichtbare last met grote impact op je mentale en emotionele welzijn. Erkenning, begrip en openheid zijn de eerste stappen naar herstel.

In mijn praktijk help ik vrouwen na kanker opnieuw in contact komen met hun lichaam en hun grenzen. Lieve mensen, jullie zijn niet alleen. Ik zie jou, ik hoor jou. Wees mild, zoek steun en gun jezelf de ruimte om écht te herstellen.

Voel jij je uitgeput na kanker? Loop je jezelf voorbij? Lijkt het alsof niemand je begrijpt? Gun jezelf dan het geschenk van rust, zachtheid en herstel. Ik nodig je uit voor een gratis kennismakingsgesprek. Jij verdient het om niet alleen te overleven, maar echt te leven.

📩 Mail: an@verandercoaching.be
📞 Bel: 0469 23 86 65
✨ www.verandercoaching.be ✨